2016 Provinciaal Jaar van de Limburgse molens
Limburg telde begin vorige eeuw nog honderden molens om graan te malen, olie te slaan, papier te maken of hout te zagen. Daarvan zijn er nu nog 88 over. Die krijgen dit jaar speciale aandacht. De Limburgse molens zijn niet alleen van grote landschappelijke waarde, maar ze trekken jaarlijks ook veel toeristen. De molens zijn veelal eigendom van gemeenten, stichtingen en particulieren en worden veelal belangeloos gerund door honderden vrijwilligers. Molens kosten jaarlijks veel geld. Het zijn praktisch allemaal monumenten waarvan restauratie en onderhoud alleen maar door specialisten kan worden uitgevoerd. Inspecteurs van de Monumentenwacht Limburg zien daar op toe.
Er zijn ook zorgen. Die hebben onder meer te maken met de omgeving van de molens. Door oprukkende bebouwing en aanplant van bomen is de windvang van een aantal windmolens niet optimaal. Watermolens kampen soms met waterpeilen die een goed gebruik van de beschikbare waterkracht in de weg staan. Daarnaast is het aanvragen van financiële steun niet altijd even makkelijk, waardoor soms noodzakelijk onderhoud achterwege blijft. Ook het aantrekken, faciliteren en opleiden van molenaars, molengidsen en vrijwilligers blijft een punt van aandacht. De Provincie en de Molenstichting Limburg inventariseren daarom in 2016 de bedreigingen, knelpunten en behoeften.